Θετική Διαπαιδαγώγηση-Συμπεριφορά
Τα παιδιά που είναι στην ηλικία των 6 ετών και ξεκινούν να πηγαίνουν στο σχολείο εμφανίζουν πρωτόγνωρες συμπεριφορές τόσο για εσάς τους γονείς όσο και για τα ίδια.
Μερικές από τις συνηθισμένες είναι:
Αφήγηση φανταστικών ιστοριών
Το μυαλό ενός παιδιού έξι χρονών είναι ακόμη γεμάτο από μαγεία και αθωότητα. Στη προσπάθεια του να εντυπωσιάσει τους άλλους παρουσιάζει φανταστικά γεγονότα ως αληθινά. Αν το παιδάκι σας πιστεύει ακόμα στον Άγιο Βασίλη και στις νεράιδες, οι αφηγήσεις του για το τι συνέβη στο σχολείο μπορεί να είναι ανακριβείς. Αν έρθει σπίτι και πει πως το χτυπήσανε γιατί δεν ήξερε να διαβάσει, ίσως να μην είναι η πραγματικότητα. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι ισχύει προτού κατηγορήσετε το παιδί σας.
Όταν οι ιστορίες είναι φαντασμαγορικές ή ψεύτικες, είναι καλύτερο να τις ακούτε και απλά να λέτε, «Ακούω τι μου λες, αλλά δεν νομίζω πως είναι ακριβώς έτσι». Μην είστε πολύ αυστηροί, αυτή η μαγεία τελειώνει πολύ γρήγορα. Μετά τα οχτώ θα γίνει ένα πολύ πιο μυστικοπαθές παιδί με πολλά από τα προβλήματα και τις παράξενες ιδέες που κουβαλάνε οι ενήλικες.
Ρίχνουν ευθύνες σε άλλα παιδιά
Είναι συνηθισμένο τα παιδιά να μαρτυρούν τα άλλα παιδιά (συμμαθητές ή αδέρφια) σε γονείς ή δασκάλους : «Κυρία, η Χριστίνα δεν παρακολουθεί», «Ο Γιώργος έκανε θόρυβο», «Δεν μπορεί να πάει στην τουαλέτα αν δεν το ζητήσει».
Αυτή είναι μια παράξενη συμπεριφορά που διαρκεί μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν το παιδί σας μαρτυράει κάτι, καλύτερα να μην δίνετε ιδιαίτερη σημασία ή να κάνετε σύντομα σχόλια- παρατηρήσεις: «Τώρα μαρτυράς και αυτό δεν μου αρέσει». Τα παιδιά μαρτυράνε περισσότερο στην ηλικία μεταξύ των πέντε και των έξι χρονών, αλλά στα εφτά αυτή η συμπεριφορά αρχίζει να μειώνεται. Μετά τα οχτώ υπάρχει ο κώδικας σιωπής μεταξύ τους όπου κρατούν μυστικά από τους ενήλικες.
Παίρνουν πράγματα στην κατοχή τους που δεν τους ανήκουν
Στην παιδική ηλικία, δεν είναι ακόμη αντιληπτές έννοιες όπως η κατοχή, η ιδιοκτησία και η συναλλαγή χρημάτων. Στο νηπιαγωγείο μπορεί κάποιο παιδί να βάλει κάτι στην τσέπη του που δεν του ανήκει. Αυτές οι μικροκλοπές είναι συνηθισμένο φαινόμενο και είναι σχετικά αθώο. Στα πρώτα χρόνια του σχολείου τα παιδιά πρέπει να αποθαρρύνονται από το να φέρνουν σπίτι μικροπράγματα που μαζέψανε στο σχολείο. Όταν γίνει η παράβαση, μην κάνετε μεγάλη φασαρία, απλά πείτε τους πως αυτό το αντικείμενο δεν ανήκει σε αυτά και πως θα πρέπει να το επιστρέφουν στον ιδιοκτήτη του.
Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά πρέπει να είμαστε πιο αυστηροί. Μερικά παιδιά που έχουν προσαρμοστεί καλά στο κοινωνικό σύνολο, συνεχίζουν να κλέβουν πράγματα ή χρήματα από φίλους τους. Γενικά το πρόβλημα αυτό ξεπερνιέται με μια σταθερή, χαμηλών τόνων αντιμετώπιση, που ακολουθείται από στενή επίβλεψη.
πηγή: mandou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου